Het was tijd voor haar om weg te gaan, maar ze laat jullie niet eenzaam achter.
Ze zal een zacht briesje worden en jullie liefkozen, Ze zal de golven zijn op het water, en met duizend spatten zal ze jullie kussen en opnieuw kussen.
Als de nachten donker zijn , en de regen klettert op de bladeren . Zullen jullie haar horen fluisteren. Met de donder schreeuwt ze haar liefde voor jullie uit en haar lachen zal met de bliksemstralen door het open venster de kamer in flitsen
Als jullie diep in de nacht wakker liggen zal ze vanuit de sterren zingen slaap,slaap! Op glinsterende manen stralen kom ze over jullie bed gegleden terwijl je slaapt
I Ze zal een droom worden en door de kleinste opening van jullie oogleden glipt ze in de diepten van jullie slaap en als jullie wakker worden en naar haar willen grijpen . Verdwijnt ze als tinkelende vuurvliegjes in de duisternis
En als de mensen komen treurend omdat ze wegging zeg hun dan. Zij is er nog, zij flikkert in het zwartste van onze ogen, en vanuit de warmste kamer van ons hart, fluistert Zij nog in onze oren.
Heel veel sterkte Gonda en gezin

Rudy en Gonda Van Alboom -Clincaert- 10/11/2018